واکنش درمانی منفی و فرق آن با ناکارآمدی درمان

و اصول درمان را زیر سوال می برد، حال علت این مساله چیست؟

این مشکل عموما در افراد با مشکلات شخصیتی و عمدتا در سازمان مرزی اتفاق می افتد آن هم درست زمانی که بیمار علایمش در حال بهبودی است و خودش هم جلسه قبل اعلام کرده که ممنون از شما دستتان درد نکند حالم بهتره و... ولی به یکباره درمان را ترک می کند دلیلش هم این است که من اگر قرار است حالم بهتر شود باید دفاع های گذشته را کنار بگذارم عادات قبلی را تغییر دهم و روابطم را تغییر دهم... اما میترسم و ظرفیت این تغییر را ندارم زیرا ذیگر ابزاری برای مواجهه با دنیای ترسناک ندارم و آنوقت دیگر دنیا را چگونه ببینم، و این یک نکته و اما نکته دوم اینکه وقتی فرد عذاب می کشد بدهکار می شود زیرا رنجی که کشیده برایش ارزشمند است و نمی تواند آن را راحت فراموش کند و رها کند. این اتفاقات زمانی رخ می دهد که بیمار در حال ورود به شیب بهبودی است. و بیمار فکر می کند نمی ارزد این همه رنجی که کشیده و این همه سختی که تحمل کرده را کنار بگذارد و این نارزیدن را به درمان و بهبود فرافکنی می کند.

در واقع موارد فوق هم نوعی اجبار به تکرار است یعنی فرد همان رفتار گذشته را تکرار می کند و همان کار را می کند، مثلا مامانش فرد رو نمی بوسد زنی می گیره که نمی بوسدش و به هدف اینکه اون فرد رو ببوسه ولی باز همان سرنوشت تکرار می شود چون هم فرد همان فرد است و هم پارتنرش همان مثل مادرش زنی سرد

البته واکنش درمانی منفی با زمانی که بیمار واقعادرمان را مفید ارزیابی نمی کند و درمانگر ضعیف و ناکارآمد است فرق دارد.

یکی از بیماری های شایع در دوران کهنسالی و میانسالی آلزایمر است. آلزایمر یا فراموشی مشکلی بسیار حاد و سخت است که می تواند زندگی فرد را به سمت نابودی سوق دهد. یکی از نشانه های مهم آلزایمر اینست که فرد مبتلا به آلزایمر متوجه نمی شود که چیزی را فراموش کرده است، پس اگر براث مشغله فکری مطلب ویا کاری را فراموش کردید مبنی بر بروز آلزایمر نیست. افراد در مراحل ابتدایی این بیماری بسیاری از توانایی های خود را در انجام کارهای روزمره خود از دست می دهند. البته ممکن است در بسیاری از افراد این اتفاق در مراحل پیشرفته بیماری به وقوع بپیوندد؛ اما در هر صورت اتفاقی است که برای اکثر افراد مبتلا به آلزایمر دیر یا زود اتفاق می افتد. بیماری آلزایمر به عنوان یک بیماری برای افراد بالای 60 سال به حساب می آید اما درست است که این بیماری در سنین بالای 60 سال اتفاق می ‌افتد منتها باید از سال ‌ها قبل و در دوران جوانی برای پیشگیری از این بیماری اقداماتی انجام شود. در صورتی که اقدامات پیشگیرانه برای آلزایمر اتخاذ شود هیچگاه نیاز به درمان آلزایمر در افراد مسن وجود نخواهد داشت و فرد هیچگاه به این بیماری مبتلا نخواهد شد حتی در سن سالمندی و پیری! ناگفته نماند که هنوز دلیل خاص و مشخصی که طب و پزشکی نوین آن را تایید کرده باشد برای بروز بیماری آلزایمر به دست نیامده است؛ اما آنچه که مشخص است این بیماری در بسیاری از افراد که در سابقه خانواده آنها نیز افراد مبتلا به آلزایمر وجود داشته اند بیشتر اتفاق می افتد. در واقع برای افرادی که بالای 60 تا 65 سال سن دارند باید برخی آزمایش ها و تست ها صورت پذیرد تا در صورت داشتن علائم اولیه آلزایمر از پیشرفت آن به سرعت جلوگیری شود. در صورتی که آلزایمر پیشرفت خود را تا حدی انجام دهد درمان آلزایمر به سختی انجام می شود.

تأثیر موسیقی بر روی مغز غیرقابل انکار است. گاهی منجر به اندوه و افسردگی می شود و گاهی موجب شادی و نشاط انسان می شود. موسیقی در طول زمان همیشه بخشی مهم از فرهنگ هر جامعه بوده است. در جشنواره های ملی و محلی، ورزش های باستانی، حتی آئین های مذهبی ما، سهم مهمی در موسیقی دارند. موسیقی می تواند احساسات انسان را در حالت شادی و غم، در خلوتی و با هم بودن، در عروسی و عزاداری کنترل کند و تأثیر آنها را چند برابر کند. تأثیرات موسیقی آنقدر زیاد است که گاهی اوقات برای درمان بیماری های خاصی مانند اوتیسم استفاده می شود زیرا باعث بهبود سلامت روان می شود.
آگاهی از این تأثیرات به شما کمک می کند تا در انتخاب موسیقی و انتخاب اطلاعات شنیداری که به مغز شما وارد می شود دقت بیشتری داشته باشید.

هر کدام از ما ممکن است تا کنون اتفاقات و حوادث ناگواری را تجربه کرده باشیم که از به یاد آوردن آن‌ها اذیت می‌شویم. اختلال استرس پس از سانحه هم نوعی عارضه‌ی بلندمدت است که پس از تجربه‌ی عوامل استرس‌زای شدید در یک شخص مشاهده می‌شود.

مثلا شخصی ممکن است یک تصادف وحشتناک را تجربه کرده باشد یا قربانی یک تجاوز باشد. در چنین حالتی برخی از افراد بعد از گذشت مدتی با این موضوع کنار می‌آیند اما در مواقعی شخص ممکن است تا مدت‌ها تجربه‌ی تلخ خود را فراموش نکند و این موضوع حتی زندگی عادی او را تحت تأثیر قرار بدهد. برای مثال شخصی که در یک تصادف حضور داشته، ممکن است تا سال‌ها از رانندگی یا حتی سوار ماشین شدن، بترسد و خاطرات ناگواری برایش تداعی شود. در چنین حالتی شخص دچار اختلال استرس پس از سانحه یا به اختصار PTSD شده است.

دلایل بروز اختلال استرس پس از سانحه

اختلال استرس پس از سانحه یا PTSD ممکن است بعد از بروز حوادث ناگوار رخ دهد و به طور کلی حوادث ناگوار شامل حوادثی می‌شوند که شخص هنگام مواجه شدن با آن‌ها احساس خطر کرده یا شاهد مردن و مجروح شدن دیگران باشد. برخی از این حوادث عبارتند از:

• تصادف و حوادث جاده‌ای
• درگیری‌های نظامی و حضور در جنگ
• قربانی‌های تجاوز (شامل تجاوز جنسی، حمله فیزیکی، سوءاستفاده، دزدی و زورگیری)
• حملات تروریستی و گروگان گرفته شدن
• حوادث ناگوار طبیعی مانند زلزله و سیل و...
• قرار گرفتن در معرض خشونت فیزیکی در کودکی
• تهدید شدن با اسلحه
• ابتلا به بیماری‌ها لاعلاج

همچنین شخص ممکن است این حوادث را خودش تجربه کرده باشد یا شاهد بروز آن برای خانواده و دوستان نزدیکش باشد.

علائم و نشانه‌های PTSD

علائم PTSD معمولا در طی 6 ماه بعد از سانحه ناگوار ظاهر می‌شوند و با احساس غم، افسردگی، اضطراب، احساس گناه یا عصبانیت همراه هستند. با این حال برخی از علائم رایج این اختلال عبارتند از:

فلش بک و کابوس دیدن

افراد مبتلا به PTSD ممکن است به صورت فلش بک در طول روز یا کابوس هنگام خواب، آن حادثه‌ی ناگوار را دوباره تجربه کنند یا با قرار گرفتن در موقعیتی مشابه، دچار فلش‌بک‌هایی به آن حادثه بشوند. برای مثال شخصی که بر اثر تصادف دچار اختلال استرس پس از سانحه شده‌است، ممکن است هنگام سوار ماشین شدن یا سرعت زیاد، تجربه تلخ خود را به یاد بیاورد. که در چنین حالتی شخص ممکن است احساسات و علائمی که قبلا تجربه کرده بود را مجددا تجربه کند. برای مثال دوباره دچار ترس و تعریق شده و مواردی مانند عدم شنوایی و بویایی و احساس درد را تجربه کند.

دوری گزینی از اطرافیان

صحبت کردن و یادآوری خاطرات دردناک برای قربانیان حوادث سخت است و به همین دلیل شخص ممکن است از مکان‌ها و افرادی که باعث به خاطر آوردن آن حادثه می‌شوند، دوری کند. یا خودش را با کار کردن، سرگرمی و... درگیر کند تا با دیگران برخورد خاصی نداشته باشد.

در حالت آماده باش بودن

افراد مبتلا به PTSD اغلب ناآرام و بی‌قرار هستند و گویی همیشه در انتظار خطر و یک اتفاق ناگوار هستند. چنین افرادی ممکن است همیشه در حالت آماده‌باش بوده و به علت عدم آرامش و اضطراب، به سختی خوابشان ببرد.

عوارض PTSD

اختلال استرس پس از سانحه می‌تواند همه‌ی ابعاد زندگی فرد از جمله شغل، روابط عاطفی و خانوادگی و به طور کلی زندگی روزمره‌ی شخص را تحت تأثیر قرار بدهد. همچنین این اختلال ممکن است برخی اختلالات روحی دیگر را به همراه داشته باشد که عبارتند از:

• افسردگی و اضطراب
• سوء مصرف مواد
• اختلال خوردن
• اختلالات خواب
• فکر کردن به خودکشی

درمان اختلال استرس پس از سانحه

انتخاب شیوه‌ی درمانی به تشخیص روانشناس یا روانپزشک بستگی دارد. به طور کلی زمانی که شخصی برای این اختلال به روانشناس مراجعه می‌کند در صورتی که نیاز به دارو درمانی داشته باشد، به روانپزشک ارجاع داده می‌شود. با این حال برخی از روش‌های درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) عبارتند از:

• درمان شناختی
• درمان از طریق مواجهه
• درمان EMDR
• دارو درمانی مانند استفاده از داروهای ضد افسردگی، ضد اضطراب، پرازوسین و...

اختلال وسواس فکری عملی یک اختلال روانی است که زندگی را برای فرد دشوار کرده و ممکن است فرد در هر سنی به آن مبتلا شود. اکثر افراد در رابطه با این مشکل تصورات اشتباهی دارند و همین موضوع باعث شده است اطلاعات نادرستی درباه‌ی این اختلال بوجود بیاید. از این رو در این مقاله راجع به اختلال وسواس فکری عملی صحبت می‌کنیم.

افکار وسواسی شامل افکار، تصاویر و امیال ناخواسته‌ و مزاحمی هستند که فرد را مضطرب کرده و اعمال وسواسی، شامل رفتارهایی هستند که فرد به خاطر رهایی از افکار وسواسی یا کاهش اضطراب انجام می‌دهد.

با اینکه بیشتر ما در بخش‌هایی از زندگی خود افکار و رفتار وسواس‌گونه‌ای داریم، به این معنی نیست که به اختلال OCD مبتلا هستیم؛ شخصی که به این اختلال مبتلا باشد، میزان وسواس و اعمال وسواس گونه‌اش آنقدر زیاد است که حتی در روند زندگی او هم اختلالاتی ایجاد کرده و وقت زیادی از او می‌گیرد.

هر وسواسی اختلال OCD نیست.

در واقع همه ما از کلمه وسواس استفاده می‌کنیم. برای مثال می‌گوییم من نسبت به کارم وسواس دارم. که در چنین صورتی وسواس به معنی اهمیت دادن و حساسیت است و زندگی روزمره فرد را مختل نمی‌کند. یا حتی ممکن است شخصی افکار نگران کننده نسبت به عزیزان خودش داشته باشد و نگران باشد که اتفاقی برای آن‌ها نیافتد؛ اما این افکار لزوما نشان‌دهنده‌ی ابتلا به OCD نیست.

علائم وسواس فکری عملی (OCD)

حالا که توضیح دادیم هر وسواسی اختلال OCD نیست، این سوال پیش می‌آید که اختلال وسواس فکری عملی چه علائمی دارد؟

وجود افکار و تصاویری که مدام در ذهن فرد تکرار شوند؛ مثلا این فکر که دستام کثیفه یا نکنه بیماری ایدز دارم؟

وجود افکار غیرمنطقی مثلا شخصی که هنگام عبور از کنار سطل زباله نگران مبتلا شدن به بیماری ایدز است، غیرمنطقی فکر می‌کند چراکه ایدز فقط از راه خون منتقل می‌شود و رد شدن از کنار سطل زباله باعث بروز بیماری ایدز نمی‌شود.

شدید بودن افکار وسواس گونه؛ مثلا اگر شخصی امروز برای عیادت از کسی به بیمارستان برود و همه‌ی لباس‌های خودش را بشوید، مشکلی ندارد اما اگر چند روز بعد هم مدام به این فکر کند که نکنه مریض بشم؟ محیط بیمارستان آلوده بود نکنه اتفاقی بیافته؟ و... احتمالا به وسواس فکری مبتلا شده است.

چند مورد وسواس فکری

وسواس آلودگی، نجسی و پاکی

نگرانی درباره‌ی از دست دادن کنترل خود

نگرانی درباره‌ی آسیب زدن به دیگران

وسواس‌های مرتبط با کمال‌گرایی

وسواس جنسی

وسواس مذهبی

افکار بدبینانه درباره‌ی خوش شانسی یا بدشانسی

چند مورد وسواس عملی

وسواس شست‌وشو

وسواس چک کرددن

وسواس تکرار

سوال پرسیدن مدام برای مطمئن شدن

همانطور که می‌بینید وسواس فکری عملی تنها به شستن مداوم دست‌ها و حساسیت روی تمیزی محدود نمی‌شود و انواع مختلفی دارد. همچنین اگر احساس می‌کنید خود یا اطرفیان شما دچار وسواس شده‌اید می‌توانید به روانشناس و مراکز مشاوره مراجعه کنید تا از این موضوع اطمینان حاصل کرده و در صورتی که وسواس دارید، برای درمان خود اقدام نمایید.

درمان وسواس فکری عملی یا OCD

اختلال OCD روی زندگی بیمار و اطرافیان او تاثیر می‌گذارد و به همین دلیل درمان آن اهمیت زیادی دارد. برخی از روش‌های درمانی عبارتند از:

ERP (تکنیک مواجهه و جلوگیری از پاسخ)

مصرف داروهایی مانند SSRIs

Deep TMS (تحریک عمیق مغز)در نهایت باید گفت برای درمان این اختلال شخص باید به روانشناس یا روانپزشک خوب مراجعه کند تا بتواند در جهت بهبود وضعیت خود و برگشت به روال زندگی عادی اقدام کند.

راهکارهای برخورد درست با دانش آموزان بیش فعال

طی پژوهش‌های انجام گرفته می‌توان با انجام راه‌کارهای زیر حداقل یک رفتار درست با دانش‌آموز بیش‌فعال را رعایت کرد تا او دچار مشکلات بیشتری نشود:
1- هر چه‌قدر می‌توانید در مورد این اختلال بیاموزید. هر چه‌قدر بیشتر بدانید، می‌توانید به دانش‌آموزتان بیشتر کمک کنید. این کار باعث می‌شود آرامش خود شما هم در رفتار با او بیشتر و سنجیده‌تر شود.
2- دانش‌آموز را وقتی کار صحیحی انجام می‌دهد، تشویق کنید. او بیش از دیگران به تشویق شما نیازمند است.
3- نیمکت یا صندلی او را کنار پنجره یا جایی که ممکن است موجب حواس‌پرتی او شود قرار ندهید. همچنین بهتر است موقع امتحان و یا درس جواب دادن برای او شرایط خاصی قائل شوید برای مثال او را در فضایی خلوت‌تر برده و از او امتحان بگیرید.
4- او را در کارهای گروهی کلاس عضو کنید تا کارهایش را به صورت گروهی انجام دهد. دادن اعتماد به نفس به او کمک بیشتری می‌کند اصلا چرا او را برای مدت محدود نماینده کلاس نمی‌کنید؟
5- او را زود به زود تشویق کنید. او به پاداش‌های پیاپی در زمان کوتاه نیاز دارد. در این رابطه از پدر و مادر کودک هم کمک بگیرید.
6- تماس چشمی خود را با او به‌طور مستمر حفظ کنید و او را از روبه‌رو نگاه کنید. این کار حواس‌پرتی او را کم می‌کند.
7- سعی کنید از رنگ‌ها به خصوص موارد دیداری (مانند نقاشی، مجسمه، عکس و فیلم) و موارد لمسی (مانند گچ، کاغذ، خمیر و مانند اینها) بیشتر استفاده کنید. نتیجه بررسی‌ها نشان داده است که این دانش‌آموزان در یادگیری از راه دیدن و لمس کردن وضعیت بهتری دارند تا صحبت کردن صرف.
8- از حرکات دست و چهره و وسایل کمک آموزشی برای تدریس استفاده کنید.
9- تا حد امکان درس را مفرح‌ تدریس کنید. علاقه‌مندی دانش‌آموز بیش‌فعال به درس مانع تشدید کم‌توجهی او خواهد شد.
10- فراموش نکنید خیلی از پدر و مادرها از ابتلای کودکشان به این اختلال رایج بی‌خبر هستند. شما می‌توانید با آگاهی از علایم این بیماری به شناخت این دانش‌آموزان کمک کنید و به سرعت آنها را به مشاور ارجاع دهید.

https://rasekhoon.net/article/show/185854/%D8%B7%D8%B1%D8%B2-%D8%A8%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A8%D8%A7-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2-%D8%A8%D9%8A%D8%B4-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84

توانایی روبرو شدن با چالش ها به روش های مختلف، حاصل داشتن هوش خلاق است. زمانیکه کودکان خلاقیت را در خود پرورش می دهند، یاد می گیرند به غرایز و توانایی های منحصر به فرد خود اعتماد کنند.

نکاتی برای تقویت خلاقیت در کودکان:

• کنجکاوی و جستجوی کودک برای جواب را تشویق کنید. یکی از بهترین راه های پاسخ دادن به کودک این است که بگوییم: "من نمیدونم، بنظرت چجوری میتونیم جوابشو پیدا کنیم؟
• به ایده ها و نظرهای مختلف احترام بگذارید. با گفتن: "خب این هم راه خوبی برای نگاه کردن به موضوع است." یا "چه ایده ی خوبی! من هیچوقت بهش فکر نکرده بودم. بیا امتحانش کنیم" تبادل ایده ها را تشویق کنید.
• اکتشافات کودکان را تشویق کنید. نظرات مشخص و انگیزشی بدهید، مثلا: "چقدر جالب! تو با این بلوک ها یه راه مخفی درست کردی." یا "اینجوری که از سبزهای مختلف برای رنگ کردن برگ استفاده کردی باعث میشه نقاشیت خیلی طبیعی بنظر بیاد".
• از خجالت دادن و دست پاچه کردن کودکانی که از روش آزمون و خطا برای تجربیاتشان استفاده کرده اند پرهیز کنید. نگویید: "واقعا چه فکری کردی که این کار رو کردی؟" بلکه ازکودک حمایت کنید: "اگر این کار نکرد، یک روش دیگه رو امتحان کن. مطمئن باش درستش می کنی" هر ریسک منطقی که به خلاقیت منجر بشود را تشویق کنید.
• با مطرح کردن سوال، شیوه ی تفکر مستقل و تخیلی را در کودکتان ایجاد کنید. در کارهای مختلف به کودکتان نگویید دقیقا باید چه کار کند. برای مثال، وقتی در حال ساختن ظرف غذای پرندگان هستید به کودک بگویید: "دارم فکر می کنم که چی میتونه دونه های ذرت شکسته و تخم آفتابگردون ها رو نگه داره. تو چه پیشنهادی داری؟"
• از کمال گرایی بپرهیزید. پروژه ی کودکتان را انجام ندهید به این دلیل که شما بهتر و سریعتر می توانید آن را انجام دهید. (البته که می توانید!) در همین راستا از اصلاح کردن و تکمیل کردن پروژه ی کودک برای اینکه کامل و بی نقص باشد بپرهیزید. به آنچه که کودک درطول فرآیند انجام پروژه یاد گرفته است احترام بگذارید. فرآیند انجام پروژه از نتیجه ی نهایی مهم تر است. با تمرین بیشتر، نتیجه بهتر خواهد شد.

کودکان خلاقند در صورتی که:

کاوش کنند و بیازمایند.

مدت طولانی بر روی یک تکلیف تمرکز کنند.

به آشفتگی نظم بدهند و با پدیده ای قدیمی و آشنا کار تازه ای کنند.

با تکرار، چیز تازه ای بیافرینند.

https://beytoote.com/baby/khalaghiat/creativity-child1.html

منظور از روانشناسی رنگ‌ها چیست؟

روانشناسی رنگ به معنی مطالعه تأثیرگذاری رنگ‌های موجود در محیط بر ذهن و حالات روحی افراد است. البته این علم، یک شاخه جداگانه از روانشناسی نیست بلکه در میان زیرمجموعه‌های مختلف روانشناسی، می‌تواند بخشی از روانشناسی شناختی باشد.
با وجودی که اثر رنگ‌ها تا حدودی ذهنی است و در مورد اشخاص مختلف با جنسیت، سن و فرهنگ مختلف فرق می‌کند، امّا بیشتر رنگ‌ها دارای معنی و تاثیر یگانه‌ای در سراسر جهان هستند. برای مثال رنگ‌هایی که در طیف قرمز قرار دارند به عنوان رنگ‌های گرم شناخته می‌شوند که این طیف دامنه‌اش از احساسات گرم و صمیمانه تا احساس خشم و عصبانیت متغیر است.

روانشناسی رنگ‌ها و مطالعه رنگ‌ها به عنوان عواملی که بر رفتار و واکنش‌های افراد تاثیر می‌گذارند، اهمیت و جذابیت فراوانی دارد تا حدی که بعضی اوقات از تست روانشناسی رنگ‌ها برای شخصیت شناسی از روی رنگ مورد علاقه استفاده می‌شود.

البته تست رنگ شخصیت جوابی قطعی درباره شخصیت افراد به شما نمی‌دهد، اما می‌تواند در شناخت بهتر برخی از ابعاد شخصیت مفید باشد.
تاثیر رنگ بر رفتار انسان، شامل نمونه‌های بسیاری می‌شود، برای مثال رنگ بر ادراکاتی که آشکار نیستند مانند طعم غذا تاثیر می‌گذارد. رنگ‌ها همچنین می‌توانند اثر بخشی دارویی را افزایش دهند. به عنوان مثال، قرص قرمز یا نارنجی معمولا به عنوان محرک استفاده می‌شود.

“رنگ” یک ابزار ارتباطی بسیار قوی است و می‌تواند اثرات بسیاری بر رفتار افراد بگذارد. تاثیر رنگ‌ها از نظر روانشناسی بسیار قوی است، تا به حال دقت کرده‌اید که در منوی رستوران‌ها معمولا از رنگ‌های نارنجی و یا قرمز استفاده می‌شود؟ یا اینکه وقتی در اتاقی با دیوارهای آبی قرار می‌گیرید، احساس آرامش می‌کنید؟ یا اینکه با قرار گرفتن طولانی مدت در معرض رنگ زرد، احساس بی قراری و آشفتگی می‌کنید؟ پاسخ سوالاتی از این دست به موضوع روانشناسی رنگ‌ها بر می‌گردد.
تاثیر رنگ بر رفتار انسان، شامل نمونه‌های بسیاری می‌شود، برای مثال رنگ بر ادراکاتی که آشکار نیستند مانند طعم غذا تاثیر می‌گذارد. رنگ‌ها همچنین می‌توانند اثر بخشی دارویی را افزایش دهند. به عنوان مثال، قرص قرمز یا نارنجی معمولا به عنوان محرک استفاده می‌شود.
روان شناسی رنگ به معنی مطالعه تأثیرگذاری رنگ‌های موجود در محیط بر ذهن و حالات روحی افراد است.

اهمیت روانشناسی رنگ‌ها در چیست؟

اهمیت روانشناسی رنگ‌ها از این منظر است که می‌توان از رنگ‌ها به عنوان عامل کمکی در درمان بیماری‌های مختلف، ایجاد تغییرات مثبت در فکر، ذهن و جسم، تنظیم اهداف شغلی با کاهش استرس شغلی و ارتقاء مهارت‌های ارتباطی استفاده کرد.
روانشناسی رنگ همچنین به شکلی گسترده در بازاریابی و مسائل تجاری استفاده می‌شود. بسیاری از بازاریابان، رنگ را به عنوان بخش مهمی‌‌ از بازاریابی می‌شناسند، زیرا از رنگ می‌توان برای نفوذ بر مصرف کنندگان از طریق کالاها و خدمات استفاده کرد. به همین دلیل است که شرکت‌ها هنگام تصمیم گیری درباره لوگوی برند خود، با توجه به زمینه کسب و کارشان و یا معنا و مفهومی‌ که می‌خواهند به جوامع هدف برسانند، از یک ترکیب رنگی خاص استفاده می‌کنند.